In Memoriam
Ron Geerlings
21 april 1966 – 13 november 2024
Gisteren kwam het nieuws als een schok binnen in alle Bassets-gelederen. Er hing al een tijdje slecht nieuws in de lucht rondom de gezondheid van Ron (alias Witte), maar zijn overlijden kwam toch onverwacht. Nooit meer die lach in het clubhuis, nooit meer die grap die hij op een onverwacht moment kon maken, en nooit meer ‘dat pilsje’ op de bar waarvan hij zo hield. Wat een leegte laat hij achter!
Ron was een van de eerste jeugdspelers bij de club. We spreken dan over 1982, toen hij begon als Colt. Zijn broer Leo was al actief als speler vanaf 1978, het oprichtingsjaar van The Bassets, en Ron wilde zijn voorbeeld graag volgen binnen de club. Dat is hem goed gelukt door de jaren heen. Later speelde Ron enkele jaren in het tweede en derde team van de club. Hierdoor ontstond er een grote vriendenkring binnen de club, waaronder zijn (toen rugbyende) vrouw Helene (alias Mien). Dankzij deze vriendschap met Mien slaagde Ron erin om een mooie opvolging voor de club te realiseren. Alle kinderen die volgden – Kaylee, Fauve en Jari – ‘pakten de bal op’ en spelen nu fanatiek in de huidige teams van de club.
Na zijn actieve rugbycarrière pakte Ron snel het vrijwilligerswerk binnen de club op. Jarenlang was hij op allerlei vlakken actief binnen de Jeugdcommissie. Hij heeft daar veel aan de organisatie bijgedragen en vooral heel veel plezier gebracht voor de jeugdspelers en de commissie zelf. In 2013 werd hij dan ook verkozen tot vrijwilliger van het jaar door de club van 109,5 kg. Een moment dat hij eigenlijk niet wilde, omdat hij niet graag in ‘de spotlight’ stond. Maar de dag doorstond hij moeiteloos, ondanks de gang langs vele horecagelegenheden in de Bollenstreek. Ron was een stille vennoot binnen de club, die gewoon plezier wilde beleven en creëren. We zullen hem enorm missen.
Ron was ook altijd een trouwe deelnemer aan de clubtours. Er was geen clubtour die hij wilde missen, en elke keer moest hij weer bier bestellen in het Tsjechisch, Engels, Schots, Welsh, Fries, Belgisch, Frans of Duits. Hij bezorgde menig hoteleigenaar (vooral in Antwerpen) een zenuwachtige tijd tijdens een bezoek. Ook dit zal saai zijn zonder hem. Naast de clubtours was hij ook een trouwe deelnemer aan de tours van de Traveldogs.
Het nieuws was schokkend de afgelopen dagen, maar het gemis van deze echte Bassets-icoon zal altijd voortduren. Ron, een kanjer van het eerste uur van de vereniging, zal niet langer rotsvast langs de lijn staan om naar zijn kroost te kijken. Hij zorgt niet meer voor de eerste lach die je krijgt wanneer je hem ontmoet. De tours van de club en van de Traveldogs zullen nooit meer hetzelfde zijn. Maar het grootste gemis valt natuurlijk bij zijn Mien en de kinderen. Vanuit de club en de Oude Meester wensen wij hen heel veel sterkte voor de komende tijd en de periode die volgt na de verwerking.
R.I.P. Ron.
